How awesome was that. It started the day I heard I graduated my VWO high school, something I had been slightly nervous about. But from that moment on, it started. First with “graduation parties”, it seemed like the whole city was throwing parties for one month (from my perception). After that leaving the family house, “in-between year abroad”.
Continue reading Family life and death
Wat was dat te gek zeg. Het begon vanaf de dag dat ik hoorde dat ik geslaagd was voor mijn VWO, ik was er toch een beetje zenuwachtig over geweest. Maar vanaf dat moment begon het. Eerst met “geslaagd feestjes”, het leek wel of de hele stad een maand lang feestjes gaf (in mijn beleving). Daarna het huis uit, “tussenjaar in het buitenland”.
Continue reading Familieleven en de dood
While my girlfriends are diligently learning in school, I’m eye to eye with an open cremation in the holy city of Varanasi. A burning human, only covered with some waferthin colorful cloths, does something to your mood. A ferocious confrontation with the finitude of human existence. I’m barely seven years old.
Continue reading Is death the end?
Terwijl mijn vriendinnetjes op school ijverig aan het leren zijn, sta ik oog in oog met een open crematie in de heilige stad Varanasi. Een brandend mens, enkel bedekt met wat flinterdunne kleurrijke doeken, doet iets met je gemoedstoestand. Een snoeiharde confrontatie met de eindigheid van het menselijk bestaan. Ik ben amper zeven jaar.
Continue reading Is dood het einde?
Voor het eerst is er iemand begraven in een ‘levende’ doodskist. De kist is gemaakt van plantenwortels en paddenstoelen en moet ervoor zorgen dat het stoffelijk overschot snel gecomposteerd wordt. Lees meer op Nu.nl
For the first time ever, someone is buried in a ‘living’ coffin. The coffin was made of plant roots and fungi and needs to ensure that the remains will be composted as soon as possible. Read more at Nu.nl (in Dutch)
